Deze blog is een poging om mijn waarnemingen en gedachten over de ontwikkelingen in de wereld van de afgelopen 4 maanden in relatie tot een virusepidemie te vormen en te delen. Feedback is welkom.

  • Als meer dan 80% van de corona-besmetten op de IC te kampen heeft met overgewicht, wat vertelt ons dat dan?
  • Als 95% van de mensen die aan dit virus te gronde gaat met een onderliggende medische situatie te maken heeft, wat vertelt dat ons dan?

Het boerenverstand zegt dan: overgewicht en chronische ziekten verlagen onze weerstand, laten we eens op zoek gaan naar hoe we onze weerstand kunnen versterken.

Hoe ironisch is het dat we in een maatschappij leven waarin mensen zich onbelemmerd richting obesitas kunnen bewegen en dat die hele maatschappij vervolgens in een onbeweeglijke staat wordt gebracht om besmettingen te voorkomen als een virus zich opdringt. Besmettingen waar slechts die mensen ontvankelijk voor zijn die we eerst als maatschappij ernstig hebben verzwakt.

Die verzwakte mensen zijn er in Nederland inmiddels wel zo’n 9.9 miljoen. Dat zijn de mensen met diabetes (1.2 miljoen) of een andere chronische aandoening (8.7 miljoen) die wij uiteindelijk niet hebben kunnen beschermen tegen deze  ziektes.  

Onderstaand stukje komt van de site van het RIVM:

“9,9 miljoen mensen met een chronische aandoening. Op 1 januari 2018 hadden 9,9 miljoen mensen in Nederland één of meer chronische aandoeningen. Dit komt overeen met 58% van de Nederlandse bevolking. Een ‘chronische aandoening’ is hier gedefinieerd als een aandoening waarbij over het algemeen geen uitzicht is op volledig herstel. De schatting is gebaseerd op een selectie van 109 door de huisarts geregistreerde chronische aandoeningen. De diagnose kan gesteld zijn door de huisarts zelf of kan zijn overgenomen van een andere zorgverlener. Ruim de helft (54%) van de mensen met een chronische ziekte in 2018 had meer dan één chronische aandoening. Dit komt neer op 5,4 miljoen mensen (31% van de totale Nederlandse bevolking”.

Het trieste is dat ‘de wetenschap’ waar we met z’n allen in deze dagen zo op moeten vertrouwen niet weet wat de oorzaak is van deze chronische aandoeningen en zegt dat genezing niet mogelijk is.

De huidige geneeskunde geeft dus toe dat zij de oorzaak van chronische ziekten niet kent en bovendien dat zij deze ziekten niet kan genezen. Deze uitspraak ervaar ik schokkend te meer omdat andere beroepsgroepen wel in staat zijn om velen met een chronische ziekte adequaat te helpen richting verbetering.

De gangbare geneeskunde kan de ziekten die zij niet begrijpt echter wel ‘behandelen’, dat doet zij met medicamenten die de symptomen onderdrukken en daarmee dus de onderliggende problematiek  verergert.

Als regering kun je met deze informatie toch niet lijdzaam blijven toe zien dat er in je land 9,9 miljoen mensen met een chronische ziekte rondlopen en vervolgens als er een agressief virus overvliegt het hele land stilleggen tot het virus de grenzen verlaten heeft.

Nou ja, dat kun je doen . . . en natuurlijk moet je alles doen om de mensen met een verzwakte afweer te beschermen . . . . maar dan moet je vervolgens ook zeggen ‘de volgende keer zijn we beter voorbereid.’  Dan zorgen we ervoor dat onze landgenoten sterker zijn, dat er elke week 1000 mensen minder met diabetes rondlopen i.p.v.1000 meer zoals nu het geval is. Dan zorgen we ervoor dat mensen die met Lupus, prikkelbare darm, Crohn, Hashimoto, Diabetes, Reuma en 103 andere chronische ziekten rondlopen een alternatief te zien krijgen i.p.v. de potten met pillen waar ze niet beter van worden, maar uiteindelijk wel zieker. En dat alternatief bevindt zich niet onder de hardwerkende goedbedoelende artsen en ziekenhuismedewerkers.

Nee, er zijn genoeg behandelaars die hun cliënten structureel weten te begeleiden naar een leven  zonder chronische aandoeningen en zonder potten pillen. Deze zogenaamde alternatieve behandelaars zijn de complementairen, de nieuwe generatie voedingsdeskundigen, osteopathen, lifestyle coaches, masseurs. Deze zogenaamde alternatievelingen hebben geen geitenwollen sokken aan en dansen ook niet in oranje vitrage over de heide. Het zijn over het algemeen hoog opgeleide behandelaars die klachten in een breder perspectief weten te plaatsen en vanuit dat perspectief met hun cliënten aan de slag gaan.

Als het gaat om weerstand is er nog iets anders. Het menselijk lichaam heeft om haar stofwisselingsprocessen goed te laten verlopen een groot aantal vitaminen en mineralen nodig, ook om de weerstand op te bouwen en te handhaven. Welnu, deze vitaminen komen mensen op grote schaal tekort. Uit (wetenschappelijk) onderzoek blijkt dat vele landbouwproducten nog maar een fractie van de voedingstoffen bevat die het pakweg 50-60 jaar geleden nog wel had. Dat komt omdat de bodems uitgeput zijn geraakt door monoculturen waar planten met kunstmest en bestrijdingsmiddelen in leven worden gehouden tot het oogstmoment. Dat zelfde geldt voor de dieren die wij als voedsel gebruiken zoals kippen, koeien en varkens. Alle productieprocessen van dieren en planten waarin de waardigheid tekort schiet worden problematisch omdat er ziekte optreedt en algehele malaise. Dan maken we het erger door ook hier de symptomen te onderdrukken met bestrijdingsmiddelen en antibiotica net zoals dat in de huidige medische wetenschap  de gebruikelijke benadering is.

Achter de magere voeding die ons niet voedt en de magere werking van medicijnen die ons niet geneest liggen structuren van vooral economische motieven van grote ondernemingen. Ik bedoel de voedingsindustrie en de pharmaceutische industrie die weinig op hebben met onze gezondheid en veel met ons koopgedrag en de korte termijn oplossingen voor eetlust en pijn.

Ik wil er hier niet te uitgebreid op ingaan maar ga zelf eens onderzoeken wat er over bekend is. Er zijn bijvoorbeeld meerdere oud-medewerkers uit de pharmacie die een boekje open doen over de intenties van hun voormalig werkgever. Deze misdadige praktijken worden tot in detail beschreven door de Deense arts Peter Gøtzsche. Zoek eens op hoe de voedings- en pharmaceutische industrie lobbyen om hun belangen te verdedigen bij de EU als er maatregelen worden overwogen die niet in hun belang zijn. Die zaken moeten in dit hele verhaal over individuele weerstand van mensen worden meegenomen, om een transitie te verkrijgen.

Even resumerend over de kwetsbaarheid van vele mensen bij blootstelling aan virussen:

  • We kunnen onze weerstand versterken en daardoor krachtig genoeg worden om virale aanvallen te weerstaan, het zijn tenslotte alleen de mensen met een onderliggende medische situatie die zich hier in de gevarenzone bevinden
  • Chronisch zieken kunnen wel genezen, bijv. diabetes 2 kan in remissie bij de juiste aanpak
  • Er zijn genoeg behandelaars en voedingsdeskundigen die hier kunnen helpen
  • Het hedendaagse voedsel voedt ons zeer weinig, een ander landbouwbeleid is van belang
  • De pharmaceutische industrie die ons niet geneest komt vanzelf buitenspel te staan als we onze gezondheidsvraagstukken in eigen hand nemen

Dus als nu al zo duidelijk is dat om de aarde leefbaar te houden we moeten omschakelen van fossiel naar duurzaam met wind en zon en waterstof, dan kun je zeggen dat om het ‘menselijk lichaam leefbaar te houden’ min of meer het zelfde geldt. Het menselijk lichaam is collectief in staat van verval getuige de 9.9 miljoen mensen in Nederland met een chronische aandoening, waarvan 5.4 miljoen met meer dan een chronische aandoening.

De medische wetenschap weet zich hier geen raad mee, terwijl zo velen hebben ervaren dat verandering van leefstijl hun klachten wel kan verminderen tot aan het compleet herstel van chronische ziekten. Als dan de wetenschap beweert dat niet wetenschappelijk bewezen is dat bijv. vitamine C en D een cruciale rol spelen in het opbouwen van weerstand dan komt bij mij de stoom uit de oren.

Dus om het menselijk lichaam duurzaam, vitaal en weerbaar te maken heeft het voeding nodig die het nu in de meeste gevallen niet krijgt, zelfs in groente en fruit zit nog maar een fractie van de voeding die er in kan zitten. Daarom is er een ook op gebied van landbouw een grote transitie nodig om voedsel te kunnen produceren dat wel fatsoenlijk kan voeden en ons lichaam die bouwstoffen geeft die het nodig heeft om weerbaar te zijn.

Inmiddels bewegen we ons als samenleving naar het stadium van ‘kasplantje’, een stadium waarin we afstand van elkaar moeten houden, moeten vrezen voor aanraking van een ander, terwijl aanraking en warmte naar je medemens eigenlijk basiswaarden van het leven zijn en een sterk herstellende invloed hebben. Als je dat onmogelijk maakt dan schiet je jezelf dus in de voet, dan bereik je het tegenovergestelde van wat je eigenlijk voor ogen hebt namelijk gezondheid, levenskracht, levensvreugd.

Dit alles gebeurt zo omdat een symptoom wordt gezien als oorzaak en het symptoom als vijand wordt bestreden.  Als je die handelwijze lang genoeg volhoudt dan kom je vanzelf op een punt waar je de cirkel van ontkenning en onmacht zover doorloopt dat je weer bij het begin bent. 

En als je dat niet ziet dan wordt je als de slang die zich zelf in de staart bijt, als iemand die zichzelf in de voet schiet, dan ben je dus bezig met een soort van zelfvernietiging in plaats van bescherming. Dat is in mijn ogen wat nu plaatsvindt, de maatregelen tot bescherming tegen een virus monden uit in een soort zelfvernietiging onder het mom dat het de enige manier is. En dat is niet zo! Ter nuancering, het is natuurlijk altijd goed om je medemens zo min mogelijk te besmetten, en dat we dat nu iets serieuzer aanpakken als bij een verkoudheid of griep is logisch, maar als je het daarbij laat en niet verder wilt kijken naar onderliggende patronen dan is het wachten op het volgende voorval.

Het zou de medische wetenschap sieren als ze naast het  laboratorium onderzoek en de dubbelblinde onderzoeken ook het Boerenverstand zou willen erkennen en inzetten. Dan moet ze wel haar onwrikbare houding los laten tegenover vakbroeders die niet direct tot haar club behoren en zich oprecht gaan interesseren in de reeds bestaande wegen die wel naar gezondheid leiden. Dat is nu eens een prachtig terrein om (wetenschappelijk) onderzoek te doen.

Dit is een mooie gedachte, het ligt echter niet voor de hand dat ‘de overheid’ en ‘de wetenschap’ op korte termijn breder zullen kijken dan ze nu doen. Daarom stel ik voor om daar niet op te wachten en zelf te beginnen.

Wat kan ik doen?

  • Zoeken naar een bredere kijk op de huidige situatie, op alle fronten van het maatschappelijk leven speelt zich min of meer hetzelfde af, namelijk symptoombestrijding en reactief handelen.
  • Het is van belang om te beseffen dat ik zelf de grootste invloed heb op de weerbaarheid van mijn lichaam. Daarvoor moet ik beseffen dat de stofwisselingsprocessen en immuniteit slechts dan goed kunnen werken als mijn lichaam de benodigde bouw- en hulpstoffen aangeleverd krijgt. Volwaardige voeding dus.
  • Ik kan me verdiepen in de visie van de nieuwe generatie voedingsdeskundigen die mij vertelt dat ik dik wordt van suikers en koolhydraten en niet van vetten. Zij zal de mythe over de boosaardigheid van cholesterol ontkrachten, zij zal gezonde vetten aanbevelen evenals de groenten.
  • Ik kan mijzelf informeren door het internet af te zoeken naar nieuwste inzichten op dit gebied. De standpunten van het Voedingscentrum zijn inmiddels sterk verouderd en in veel gevallen onjuist.
  • Ik kan mijn eigen suikertax invoeren.
  • Ik kan zoveel mogelijk verantwoorde voeding kopen, dier- en plantvriendelijk. Ik heb aan den lijve kunnen ervaren hoe prettig het is om de suikers/koolhydraten te minimaliseren en zo het insulineniveau laag te houden. Ik heb begrepen dat jarenlange hoge niveaus van insuline de oorzaak zijn van vele stofwisselingsziekten, waaronder diabetes.

Wat kunnen we nog meer doen om mensen te stimuleren in het vergroten van hun weerbaarheid? Laat me weten als je hier ideeën over hebt, dan neem ik ze mee in een volgend artikel.

Geef me gerust je feedback en als je onderstaande lijst met websites wilt aanvullen, laat me weten in het reactieblokje verderop.

Links naar interessante websites:

Voeding en weerstand:

Landbouw:

Facebooktwitterlinkedin