Als masseur heb ik letterlijk en figuurlijk een bijzonder praktisch beroep, ik heb mijn gereedschap namelijk altijd bij me. Ik hoef nooit bezorgd te zijn dat ik het vergeet. Zo ook onlangs, ik liep in het Westerpark naar de zo mooi verbouwde gebouwtjes van de Westergasfabriek toen ik een beetje moeilijk lopende vrouw tegenkwam waar wij ons met een huilend kind aan het bemoeien waren. Tegen betaling van 1 espresso in de Espressofabriek mocht ik even haar vermoeide been iets lichter maken.
